بهشت کوچک
جزایر قناری (Canary Islands) مجمع الجزایری در کشور اسپانیاست که متشکل از 7 جزیره اصلی، تعدادی جزیره فرعی آتشفشانی در اقیانوس اطلس است.این جزایر در ساحل شمال غربی آفریقا و غرب کشور مراکش واقعند و با تنگه جبل الطارق به راحتی اسپانیا را به آفریقا متصل میسازند این جزایر خود مختارند اما زیر نظر دولت مرکزی اسپانیا اداره میشوند.در گذشته های دور این جزایر مناطق مستعمره اسپانیا بودند.امروزه این جزایر جمعا 13 کرسی در مجلس سنای اسپانیا دارند.بزرگترین این جزایر تنه ریف است. درحال حاضر لاس پالماس پایتخت جزایر قناریست ولی هر 40 سال پایتخت از لاس پاماس به تنه ریف تغییر پیدا می کند این یک قرارداد است.

ساحل جنوبی تنه ریف
بیشتر افراد فکر میکنند که جزایر قناری به خاطر وجود قناری به این اسم خوانده شده اند اما این تصوراشتباه است. Canary به معنی قناری نیست بلکه به معنی سگ سیاه عظیم الجثه است. زمانی که اولین گروه فاتحان وارد جزیره شدند با حمله این نوع سگهای غول پیکر مواجه شدند به همین دلیل اینجا را جزیره سگها(Canary Islands) نامیدند. از بارسلونا به تنه ریف با پروازهای ارزان قیمت اروپایی که گرفته بودم حرکت کردم این مسیر به مدت 2 ساعت طول کشید که پرواز لذت بخشی بود تمام مدت از پنجره داشتم به بیرون نگاه میکردم وقتی به اقیانوس اطلس رسیدم زیبایی غیر قابل وصفی را میدیدم. هتلی که من رزرو کرده بودم در سواحل جنوبی تنه ریف قرار داشت تنه ریف 2 تا فرودگاه دارد یکی در قسمت شمالی جزیره یکی در قسمت جنوبی حتماً اگر خودتان می خواهید سفر کنید این موضوع را در نظر بگیرید که هتل و فرودگاه در یک قسمت جزیره باشد تا برای رفتن به فرودگاه دچار مشکل نشوید. سواحل جنوبی جزیره خیلی زیباتر و امن تر از سواحل شمالیست و همیشه در هر ساعت از شبانه روز شلوغ و دیدنیست که توصیه می کنم قدم زدن کنار ساحل اقیانوس اطلس در شب را از دست ندهید.

در تنه ریف هر هتلی با هر قیمتی می توانید پیدا کنید هتل من هتل آپارتمان بود که 15 دقیقه تا ساحل پیاده روی داشت و با این حال که من high season رفتم قیمتش خیلی مناسب بود. وقتی وارد فرودگاه شدم یک حس عجیبی داشتم درو دیوار تبلیغات بزرگ از مکان های تفریحی تنه ریف وجود دارد که نقشه جزیره رو از همونجا گرفتم .از فرودگاه که خارج شدم جلوی در یک اتاق بزرگ information قرارداشت آدرس هتل را پرسیدم وسوار اتوبوس های سبز رنگی شدم که تا مرکز قسمت جنوبی جزیره می برد و از اونجا هم 6 یورو به تاکسی دادم و به هتل رسیدم.

هزینه تاکسی خیلی کم است فقط باید قبل از سوار شدن مطمئن بشوید که راننده آدرس را بلده تا الکی چرخ نزند چون همه تاکسی متر دارند. البته می شد توی فرودگاه ماشین هم اجاره کرد با گواهی نامه بین المللی ازیک سری مراکز اجاره ماشین که تو فرودگاه است من 3 تاشونو دیدم، رانندگی توی این جزیره خیلی راحت به نظر میرسید. به محض ورود به هتل بلیطSiam park , Loro parque را گرفتم. Siam park در قسمت جنوبی جزیره قرار دارد ولی Loro parque در قسمت شمالیست موقع خرید بلیط، بلیط اتوبوس مخصوص این پارک را هم خریداری کردم که در مجموع 67 یورو پرداخت کردم.

بعد از تحویل اتاق سریع با تاکسی به سمت Siam park رفتم یک پارک رویایی و هیجان انگیز انگار تو یه دنیای دیگم سرسره های بلند که از یک تونل آکواریوم رد می شوند همه آدمها خوشحال و سرخوش از همه جا صدای شادی و خنده می آمد. صاحب این پارک ، پرنس سیام تایلندی است که از ساخت و معماریه این پارک این موضوع را کاملاً می شود درک کرد. یک مسیر طولانی رو مثل رودخانه درست کرده بودن که با تویوپ توی رودخانه می رفتیم یک قسمتهایی آب قل قل می کرد یک قسمت آبشار بود آب رو سرمون می ریخت دوباره از یک تونل آکواریوم رد می شد که هزاران ماهی داشت .

همه بازی های این پارک آبی هیجان انگیز بود یک سرسره داشت فکرمی کنم زاویش با زمین 85 درجه بود که وقتی رفتم بالا پشیمون شدم ولی پشیمونی سودی نداشت و مسئولش هلم داد پایین.

این هم همون سرسره 85 درجه ای که باید به پشت می خوابیدی و دست ها هم روی سینه قراررمی گرفت.

یک قسمت دیگه از این پارک ساحل مصنوعی ساخته بودن که از همان آب اقیانوس بود و بصورت مصنوعی موجهای بزرگ تولید می کردند. یک قسمت هم مخصوص بازی بچه ها بود که یک ظرف بزرگی پر از آب می شد و بعد از چند دقیقه آب می ریخت رو سر بچه ها، اسمش هم lost city بود حتی دیدن بازیه بچه ها هم خیلی برام جالب بود. تو محوطه پارک پر بود از گل های خوشبو و درخت و فروشگاههایی که عروسک های مخصوص این پارک که بیشتر یک اژدهای قرمز بود و رستوران و کافی شاپ.

ساعت 6 پارک تعطیل می شد از پارک خارج شدم پر از اتوبوس های رایگان این پارک بود که روش عکس همون اژدها ی قرمز بود با اتوبوس رفتم کنار ساحل برای قدم زدن. کنار ساحل پر بود از رستوران همان جا به یک رستوران رفتم و درخواست کردم غذای دریای برام بیاره یک بشقاب ماهی مرکب همراه با سس مخصوص آوردند.همه مردم اینجا مهربان و خوش برخوردند اصلاً دوست نداشتم برم هتل بخوابم نمی خواستم هیچ وقتی را از دست بدم. صبح روز بعد قرار بود ساعت 8:30 صبح اتوبوس بیاد دنبالم تا برم Loro parque ، اتوبوس از جلوی همه هتل ها رد می شد و توریست ها را سوار میکرد حدود یک ساعت و نیم تو راه بودیم .

پرنس سیام پادشاه کنونی تایلند در سال ١٩١٣ تنه ریف را از نزدیک دید و شیفته آن شد و دستور داد یک دهکده تایلندی در اینجا بسازند که هروقت به تنه ریف آمد در انجا اقامت کتد.٨٠ سال بعد دخترش اینجا را گسترش داد و تبدیلش کرد به یک پارک زیبای گردشگری.

لورو پارک شامل بخشهای مختلفی است . شامپانزه ها- ببرها- گوریلها- پرندگان مختلف -باغ ارکیده - جنگل استوایی-آکواریومها -دلفینها و همچنین پنج برنامه نمایشی که در زمانهای مشخص اجرا میشوند و شما باید در ابتدا از روی تابلوهای راهنما زمانهای اجرای این نمایشها را ببینید و برنامه خود را برای دیدن آنها تنظیم کنید البته من این برنامه نمایش را از سایت این پارک پرینت گفته بودم..این نمایشها عبارتند از: نمایش شیرهای دریایی- نهنگها- طوطیهای رنگارنگ -دلفینها و مهمتر از همه سینمای تازه تاسیس پارک که ٣٠ دقیقه فیلم مستند حمایت از کره زمین را نشان میدهد. در بین سانس های نمایش اجازه ی ورود به کسی داده نمی شود. در میان تمام این قسمتها رستورانهای مختلف و زمین بازی کودکان هم قرار دارد.

در ابتدای ورود از کلیه بازدید کننده ها عکسی به همراه طوطی ها ی زیبا میگرفتن که موقع خروج بهمون فروخته می شد. بعد از ورود با پرداخت پول می شد یک تور کامل پارک گرفت که یک راهنما توریست ها را همراهی می کرد تا همه جا های پارک را ببینند و یکی دیگر از مزایای گرفتن این راهنماها این بود که در وسط نمایش ها هم امکان این وجود داشت تا داخل سالن ها شد.

اول سراغ پنگوئن رفتم،یک سالن سرپوشیده که به صورت مصنوعی شبیه قطب بود.همه جا از تکه های بزرگ یخ پوشیده بود و برف آرام آرام روی سر حیوانات می ریخت.آنها هم یا روی صخره های یخی لم داده بودند یا راه میرفتند و یا شیرجه میزدند توی آب. دمای این بخش که مربوط به پنگوئنهای اقیانوس اطلس است همیشه روی صفر درجه تنظیم شده و روزانه ١٢ تن برف روی سرانها میریزد.دمای آب هم همیشه روی ٧ درجه نگه داشته میشود.

اینجا ستونهایی شیشه ای قرار دارد که هزاران ماهی ریز و درشت در حالیکه دور هم میچرخند و میرقصند بالا و پایین میروند و در زیر نورپردازی زیبا قوس و قزحی دلفریب ایجاد میکنند. به قسمت نمایش نهنگ ها به راه افتادم ردیف های پایین و نزدیک به نهنگ نشستم و یک ال ی دی بزرگ روبروم قرار داشت تویآن همه بازدید کننده ها را نشان می داد و بالا سر بعضی ها جملههای خنده دار می نوشتکه باعث خنده تماشاگران می شد حدود 10 دقیقه طول می کشید که این فیلم را هم می شد خریداری کرد.

قسمت نمایش نهنگ ها از ٢٠٠۶ در این پارک راه اندازی شد یکی از عظیم ترین کارهای لورو پارک است. این نهنگها با هر جهش و شیرجه آب را بر سروروی ما میپاشند و صدایی عجیب داشتن اکثر مردم بارونی هایی تنشان بود مخصوصاً در ردیف اول و دوم .دیدن این حیوانات گنده که اینگونه دست آموز بشر شده اند و بالا پایین میپرند و عشق عمیقی که بین مربیان کوچک اندام انها و نهنگهای غول پیکر ایجاد شده است انسان را به احترام وامیدارد.این نهنگهای غول پیکر بین ۵ تا ١٣ سال عمر دارند و در استخر به عمق ١٢.۵ متر و طول ١٢٠ متر زندگی میکنند٢٢.۵ میلیون لیتر آب با پمپهای قوی از عمق ۶۵ متری اقیانوس اطلس کشیده شده و این استخر را پر کرده است تا نهنگها در محیطی کاملا منطبق با محل زندگیشان قرار گیرند.دمای آب همواره ٢٣ درجه حفظ میشود.مربیان آنها قبل از شروع کار در اینجا ٢ سال در آمریکا زندگی کردند تا از نزدیک نحوه برخورد و تعامل با این حیوانات را فراگیرند. هیچ کدام از آنها وارد آب نمی شدند.

این ببر سفید را از بنگال به اینجا آورده شده و جزو نادرترین و کمیاب ترین ببرهای جهان است که با جفتش به نام "صبا" که ببری عادی است زندگی میکند.هردوتای آنها از روز تولد دست آموز بوده اند و در سیرک کار میکردند. صاحب آنها این دو ببر باارزش را به مجموعه لورو پارک بخشید آن ها لابلای درختان میروند و از رودخانه کنار صخره ها آب مینوشند و به درون غار سنگیشان میروند بسیار باشکوهند.

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید

نویسنده : آناهیت هایراپطیان